Begin van het gevecht

Ik kijk een andere ruimte rond,

Onbestemd, geen vaste grond

Onder de voeten van ons bestaan.

Zo onzeker hoe het verder zal gaan.

 

Gelukkig. Mijn liefste is bij me.

Haar blik: ik hou van je,

Van hieruit gaan we het gevecht aan

Om die gemene ziekte te verslaan.

 

Ons voornemen is ijzersterk.

Schouders eronder, aan het werk!

Samen baden we om kracht,

Samen bij dezelfde macht.

 

Heer, blijf bij ons. Het is de Goede Week.

Laat ons alstublieft niet in de steek.

Onze ellende bracht ook veel goed.

U gaf ons telkens weer moed.

 

Gepubliceerd door

Chris Arts

Sinds ik gestopt ben met betaald werken heb ik de tijd om me met andere leuke dingen bezig te houden. Een van de dingen, die ik graag doe is schrijven. Het is wel zo dat ik dat mijn hele leven al heb gedaan, maar dat was toch vooral juridisch, beleidsmatig of organisatorisch. Natuurlijk was en ben ik ook van de vakantiedagboeken en sinterklaasgedichtjes. Nu wil ik dus proberen mijn taal op een andere manier te gebruiken. In 1945 ben ik in Amsterdam geboren. Dat is de stad van mijn jeugd, de stad waar ik mijn Olga heb ontmoet en de stad waar mijn loopbaan is begonnen. Enkhuizen en West-Friesland zijn onverbrekelijk verbonden met de geboorte van onze kinderen en een deel van hun kindertijd. De kinderen zijn uitgevlogen. We hebben kleinkinderen. Ik ben ernstig ziek geweest. Een aantal gedichten zijn in die periode tot stand gekomen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.