Chemo

Gisteren is het gestart

Daar zaten we met blij en droevig hart

Blij: de behandeling is begonnen

Droevig: Kahler is niet zo maar overwonnen

 

Langzaam nadert de roze vloeistof

Door de slangetjes naar de doolhof

Van vaten, aderen en huid

Moet zijn werk doen zonder geluid

 

Die start is dubbel in ons beleven

Kunstmatig moet leven geven

Al die kwade cellen moeten verdwijnen

Om de zon te laten schijnen

 

Nu maar van moment naar moment

Daar raakten we al een beetje aan gewend

Gelukkig geeft elke dag ook veel goed

Dat merken geeft ons moed

 

Gepubliceerd door

Chris Arts

Sinds ik gestopt ben met betaald werken heb ik de tijd om me met andere leuke dingen bezig te houden. Een van de dingen, die ik graag doe is schrijven. Het is wel zo dat ik dat mijn hele leven al heb gedaan, maar dat was toch vooral juridisch, beleidsmatig of organisatorisch. Natuurlijk was en ben ik ook van de vakantiedagboeken en sinterklaasgedichtjes. Nu wil ik dus proberen mijn taal op een andere manier te gebruiken. In 1945 ben ik in Amsterdam geboren. Dat is de stad van mijn jeugd, de stad waar ik mijn Olga heb ontmoet en de stad waar mijn loopbaan is begonnen. Enkhuizen en West-Friesland zijn onverbrekelijk verbonden met de geboorte van onze kinderen en een deel van hun kindertijd. De kinderen zijn uitgevlogen. We hebben kleinkinderen. Ik ben ernstig ziek geweest. Een aantal gedichten zijn in die periode tot stand gekomen.

Een gedachte over “Chemo”

  1. Beste Chris,

    Was vanavond even wat aan het rondkijken op het www. Kwam ook even bij jou langs en ontdekte dat je net nieuw materiaal hebt geplaatst.
    Sommige van je gedichten zijn aangrijpend en indringend. Herkenbaar.

    Groet
    Bram

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.