Al die emoties zitten er nog.
Ze komen weer naar boven, soms wat log
Uit de diepte, maar vooral spontaan.
Emoties, die met tranen gepaard gaan.
Soms tranen die zo maar komen,
Die uit je ogen stromen,
Die je even niet stoppen kan.
Je hoeft je niet groot te houden man!
Soms voel je je onmacht.
Ik kan dit niet. Dit had ik nooit verwacht.
Ik verbijt me.
Ik verwijt me.
Soms voel ik de frustratie komen
Door mijn hele lichaam stromen.
Maar frustratie is van het verleden
En dat moet maar van me af zijn gegleden.
Eén emotie is permanent,
Een emotie die Olga kent.
Het zijn van een paar
Vol liefde voor elkaar.
