Ochtendritueel

Een beschuitje met pure hagelslag

Besluit het ontbijt van deze dag.

Het smaakt, al voel ik me alleen

Ondanks de zorg om me heen.

 

Om half acht klinkt het “goedemorgen”.

Een spannende dag met vast veel zorgen.

Ik ben meteen bereid tot reactie.

Dat is de bedoeling. Drukke dag. In actie!

 

In mijn hoofd voel ik me wel oké.

Is mijn lichaam het daarmee eens? Neen.

Mijn scheerschuim rolt uit mijn hand.

Toch nerveus. Voorzichtig weer op het plankje belandt.

 

Even later glipt mijn doucheschuim weg.

Laat je zenuwen maar gaan, zeg.

Controle is voor mij vandaag niet nodig.

Eigenlijk is die volstrekt overbodig.

 

Die spanning in mijn lijf is niet verkeerd,

Dat heb ik ondertussen wel geleerd.

Ik hoop dat die ook helpt bij het verwerken

En ons zal versterken.

 

Gepubliceerd door

Chris Arts

Sinds ik gestopt ben met betaald werken heb ik de tijd om me met andere leuke dingen bezig te houden. Een van de dingen, die ik graag doe is schrijven. Het is wel zo dat ik dat mijn hele leven al heb gedaan, maar dat was toch vooral juridisch, beleidsmatig of organisatorisch. Natuurlijk was en ben ik ook van de vakantiedagboeken en sinterklaasgedichtjes. Nu wil ik dus proberen mijn taal op een andere manier te gebruiken. In 1945 ben ik in Amsterdam geboren. Dat is de stad van mijn jeugd, de stad waar ik mijn Olga heb ontmoet en de stad waar mijn loopbaan is begonnen. Enkhuizen en West-Friesland zijn onverbrekelijk verbonden met de geboorte van onze kinderen en een deel van hun kindertijd. De kinderen zijn uitgevlogen. We hebben kleinkinderen. Ik ben ernstig ziek geweest. Een aantal gedichten zijn in die periode tot stand gekomen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.